De titel ‘leren omgaan met geld’ in deze serie gastblogs is nu niet meer van toepassing. Ik realiseer me dat ik na mijn tijd in Engeland voldoende financieel zelfstandig was om mezelf te bedruipen. Toch heb ik niet altijd even slimme financiële beslissingen genomen, maar deze hebben er gelukkig nooit voor gezorgd dat ik in hele nare situaties terecht kwam. Misschien wel een leuk idee om nog eens een korte blog te schrijven over ‘mijn financiële blunders’. Ach… misschien ook niet, wil ik daar helemaal niet meer aan terugdenken!Na mijn avonturen in Londen kwam ik op mijn 25e terug naar Nederland. Zoals ik vorige keer schreef had ik geen spaargeld maar kon ik gelukkig terugvallen op steun van mijn ouders. Met hun hulp kon ik mijn eerste eigen woning kopen, een jaren 50 appartement met een keuken, badkamer, slaapkamer, woonkamer en kelder. Het was goed onderhouden maar erg basic. Voor mij was het echter een paleis, mijn eerste eigen huis! De prijs was 40 duizend gulden. Ik leende dit bedrag (een renteloze lening!), plus wat extra’s voor de inrichting, van mijn ouders. Mijn hardwerkende, zuinige ouders hebben er dus voor gezorgd dat ik de eerste stap op de woningmarkt kon zetten. Vandaag heb ik daar nog steeds profijt van!
Vier jaar lang ging ik twee avonden per week naar school, waar ik de lerarenopleiding Engels deed. Daarnaast had ik een 40-urige werkweek als secretaresse. Ik werkte bij terugkomst in Nederland via uitzendbureaus, leuk om te doen voor een poosje, ik leerde leuke mensen kennen, kreeg een kijkje in de keuken van veel verschillende bedrijven en leerde er ook weer veel. Sommige klussen duurden een maand, andere langer. Maar op den duur vond ik de onzekerheid niet meer prettig. Bovendien was het financieel ook niet erg aantrekkelijk. Zo kreeg je natuurlijk alleen de gewerkte uren betaald. Dus bijvoorbeeld een bezoek aan de tandarts, tweede Paasdag of andere feestdag betekende dat je een week later flink minder op je rekening gestort kreeg. Het loon werd wekelijks betaald en ook dat vond ik erg onpraktisch. Ik begon in deze periode mijn eerste lijstjes met inkomsten en uitgaven bij te houden. Ik deed dit in een kasboek want een computer had ik niet. Ik begon met plannen van betalingen en hield per week bij wat ik uitgaf. Pinnen was toen al mogelijk maar er werd ook nog veel contant betaald. Ik bewaarde al mijn bonnetjes en schreef bijna dagelijks alles in mijn boekje. Ik budgetteerde nog niet, sparen lukte ook niet echt, maar ik gaf niet meer uit dan ik verdiende en kon van mijn inkomsten rondkomen. In de tijd dat ik uitzendwerk deed was het geen vetpot.
Gelukkig kon ik na verloop van tijd bij een groot internationaal bedrijf waar ik een uitzendbaan had, zeen vaste aanstelling krijgen en werd mijn financiële basis een stuk stabieler. Het bedrijf waar ik ging werken betaalde goed en ook de secundaire arbeidsvoorwaarden waren zeer gunstig. Ik had geen hoge vaste lasten en begon wat meer aan mezelf uit te geven. Ik spaarde in deze tijd nog steeds niet, mijn geld ging op aan kleding, uitgaan, uitjes en vakanties. Ik maakte regelmatig tripjes naar Londen, reisde naar New York en bezocht mijn au-pair moeder en oudste zoon, inmiddels verhuisd, in Rome. Ik was absoluut nog niet bezig denken met aan later.
Na vijf jaar veranderde mijn privé-omstandigheden en ik verhuisde naar een ander deel van de stad. Het jaren 50 appartement was zogeheten Maatschappelijk Gebonden Eigendom en verkocht ik terug aan de woningcorporatie. Het bedrag dat ik ervoor ontving was ongeveer gelijk aan wat ik had betaald. Van mijn vader, mijn moeder was inmiddels overleden, mocht ik het eerder geleende geld gebruiken om een andere woning te kopen. Ik kocht een jaren 30 appartement en betaalde hier 79.000 gulden voor. Naast de lening had ik nu ook een hypotheek.
Twee jaar later trok Georg bij mij in en als snel maakten we plannen om groter te gaan wonen. Ik had inmiddels een hele leuke baan met vaste aanstelling als docent en ook Georg kreeg steeds meer mooie klussen als aannemer in de particuliere woningrenovatie. We gingen op huizenjacht!!
Wanneer en hoe kon u uw eerste woning kopen?
Stella
De koop van onze eerste woning verliep nogal wonderlijk. We hadden een mooi huis gevonden tegen een prijs die we konden betalen. De verkopende partij zat helaas in financieel zwaar weer en moest goedkeuring hebben van de bank. Dat was tenminste het verhaal van de makelaar.
BeantwoordenVerwijderenDie goedkeuring liet zo lang op zich wachten dat wij afzagen van de koop en op zoek gingen naar een ander huis.
Die zoektocht leerde ons dat het huis wat we nu hadden laten schieten eigenlijk een heel goede deal was. Dus wij na een aantal weken de verkopende makelaar nog maar eens gebeld of het huis nog te koop stond. Dat was zo. Sterker nog, de vraagprijs was verlaagd tot een prijs onder ons oorspronkelijke bod! Wij hebben toen meteen de vraagprijs geboden uiteraard en het huis was van ons!
Het verbaast mij nog steeds dat het huis in ene wel verkocht kon worden tegen een lagere prijs en dat de verkopende makelaar ons niet benaderd heeft met de vraag of wij het huis nog steeds wilden kopen.
Het heeft ons in elk geval een paar duizend euro gescheeld.
Hoi Chris, inderdaad een bijzonder verhaal, maar wel heel leuk voor jullie! Tegenwoordig hoor ik van zoveel mensen dat ze enorm boven de vraagprijs gaan zitten in de hoop zo hun droomhuis te kunnen kopen. Blij dat ik een fijn en leuk huis heb en (voorlopig) niet meer de huizenmarkt op hoef!
VerwijderenLeuk om te lezen! Mijn eerste huis was samen met mijn vriendin, heb dus nooit alleen in een koopwoning gewoond. Was toen nog extra spannend omdat de oplevering twee jaar na het tekenen van de overeenkomst was, en onze relatie nog niet zo heel lang (2 jaar)
BeantwoordenVerwijderenHoi Uitklokken, dank voor je compliment! Snap dat het spannend is om een huis te kopen en dan zo lang te moeten wachten, zeker wanneer je dit samen doet met een nog prille liefde! Fijn dat het allemaal goed is gegaan!
VerwijderenWat leuk om je verhaal te lezen!
BeantwoordenVerwijderenDank je Maris! Ik ga nog een of twee vervolgen schrijven: een over 32 tot nu en dan nog een over de toekomst. En dan moet ik weer wat leuke nieuwe onderwerpen verzinnen voor de gastblogs daarna!
VerwijderenMijn huis kocht ik op 23 jarige leeftijd, in mijn eentje, na een gift van mijn ouders en met een familieconstructie voor hypotheek, waarmee al het geld binnen de familie blijft. Huis gekocht voor ruim 146k (met kosten koper), gestart met een 80k hypotheek, waar nu nog een hypotheek van 50k van over is na 5 jaar. Ieders verhaal is anders, ik ben vroeg begonnen omdat ik de mogelijkheid had. Ik ben benieuwd waar ik het ooit voor kan verkopen, als ik groter ga wonen.
BeantwoordenVerwijderen